Drukkie krag

Die krag wat in ‘n drukkie lê, is onbeskryflik. In die bybel word ook gepraat van groet mekaar met ‘n broederlike kus. Jesus het sy hande op kinders gelê. Die vrou wat aan bloedvloeiing gely het, het net aan Jesus se kleedsoom geraak en die krag wat daar uit gegaan het, het haar genees.

Nou is dit Covid. Geen aanraking word toegelaat nie. Was jou hande, emosies word weggesteek agter ‘n masker, afstand moet behou word.

En dis met die afstand wat almal ‘n probleem het. Die mens is nie gemaak om weg te staan van ander af nie. Liefde, begrip en omgee word met drukkies bevestig.

Ek staan in ‘n klas van 15 leerders – net die helfte mag op een slag daar wees. Seuntjie (sy naam mag nie genoem word nie) se mamma is 2 maande gelede oorlede aan ‘n skielike beroerte. Ons gee berading en begrip. Gisteroggend sit hy met rooi ogies in die klas. Ek los hom vir eers. Tot een van die maatjies sê: Juffrou, Seuntjie huil. Ek stap oor, vra wat makeer en hy huil: ek mis my mamma. Vinnig neem ek hom uit om hom privaatheid te gee, en net daar besluit ek ook – biedêm covid, hierdie kind het ‘n drukkie nodig. Ek verdoem enige covid tot in die hel. Ek neem hom ferm aan die skouertjies, trek hom nader, vryf sy ruggie, sy haartjies, laat hom huil. Ek mis my mamma. Ek verlang so na haar, kom die hartseer uit. Ek hou vas. Dis al wat ek kan doen. En val bietjie later terug op my troosmedisyne – was jou gesiggie, vat ‘n slukkie water en dan gaan ons aan met die dag.

Die seer was beter vir daardie tyd.